De Dans

‘Moeke, neen, nog niet naar huis, ik heb de trouw nog niet gezien!’  Zijn vijfjarig stemmetje klonk paniekerig en verontwaardigd.
 
‘Hoezo, je hebt de trouw nog niet gezien? Grootmoeke en nana zijn toch deze morgen getrouwd in  het gemeentehuis. Toen jij hen de ringen hebt gegeven.’ Annemie wreef het blonde ventje door z’n haar.
 
‘Maar neen, moeke, dat is niet echt. Ik wil de echte trouw zien.’
Annemie fronste. Wat had hij zich nu weer in het hoofd gehaald? Haar slimme zoon creëerde vaak zijn eigen versie van gebeurtenissen en dan was het niet eenvoudig om hem terug op het juiste spoor te zetten.

Bruidsjongen worden zag hij eerst niet zitten. Iedereen had hem al proberen te overhalen door hem uit te leggen wat die taak inhield en dat alleen slimme jongens met verantwoordelijkheidszin daarvoor in aanmerking kwamen. En hij zou er grootmoeke en nana zo'n groot plezier mee doen.

Zijn tweejarig broertje was meteen bereid om bruidsjongen te spelen, maar David weigerde halsstarrig. Waarom, dat bleef een raadsel. Daar wou hij niet op antwoorden.  Pas toen zijn vader zich na een paar weken zelf als bruidsjonker aanbood, veranderde David van mening.  Het beeld van zijn grote, struise vader die de ringen aan zijn kleine oma’s zou geven vond hij misschien nog dwazer dan wanneer hij het zelf zou doen.

Maar wat zeurde hij nu over die echte trouw’? Pas na enig aandringen werd het haar duidelijk: hij wachtte op de openingsdans. In zijn versie moest je samen dansen om te trouwen.  De burgemeester, de ringen, het ja-woord, allemaal voorbereidingen voor hét grote moment. En als bruidsjongen tegen wil en dank had hij het recht om de trouw te zien.

Zodra het bruidspaar de dansvloer opging, stond David op de eerste rij en keek naar ‘de trouw’. Met zijn mond half open staarde hij gefascineerd naar zijn twee dansende oma’s. Die hadden hem meteen opgemerkt en konden zelf hun ogen niet van hem afhouden. De jongen straalde alsof hij zich in Disneyland en de Efteling tegelijk bevond.

Er waren verschillende fotografen aanwezig maar zij zagen de jongen niet. Er bestaan tientallen foto's van het bruidspaar maar geen enkele van de kleine David die niets hoorde van het gejuich en het applaus en alleen maar keek naar de dans.